Öğrencilerin istenmeyen davranışları sonucunda okula çağrılan velilerin sıkça kullandığı bir cümle vardır: "Benim çocuğum yapmaz!" Bu yaklaşım, aslında çocuğun gelişimine ve eğitimine engel teşkil edebilecek ciddi bir sorundur. Peki, bu cümlenin ardında yatan sebepler nelerdir ve veliler bu konuda nasıl daha yapıcı bir tutum sergileyebilirler?

"Benim Çocuğum Yapmaz!" Savunmasının Nedenleri

Bu savunmanın ardında çeşitli psikolojik ve sosyal nedenler yatmaktadır:

• Ebeveynlik Gururu: Veliler, çocuklarını kusursuz görmek isterler. Çocuklarının olumsuz bir davranışta bulunabileceğine inanmak, ebeveynlik algılarını zedeleyebilir.
• Suçluluk Duygusu: Bazı veliler, çocuklarının davranışlarından kendilerini sorumlu tutarlar. Bu nedenle, suçu reddederek kendilerini korumaya çalışırlar.
• Öğretmenlere Güvensizlik: Nadiren de olsa, bazı veliler öğretmenlerin objektifliğinden şüphe duyarlar. Bu durumda, çocuklarının suçsuz olduğuna inanmak isterler.

Bu Yaklaşımın Zararları Nelerdir?

"Benim çocuğum yapmaz!" yaklaşımı, hem çocuk hem de okul açısından çeşitli sorunlara yol açabilir:

• Çocuğun Sorumluluk Bilincinin Gelişmemesi: Velinin bu tutumu, çocuğun hatalarından ders çıkarmasını engeller. Çocuk, yaptığı davranışın sonuçlarını anlamaz ve sorumluluk almayı öğrenemez.
• Okul ile Veli Arasında Güven Sorunu: Öğretmenlerin ve okul yönetiminin veliye ulaşmakta zorlanmasına neden olur. Bu durum, öğrencinin eğitim sürecinde kopukluklara yol açabilir.
• Davranış Problemlerinin Devamlılığı: Çocuğun olumsuz davranışları görmezden gelinirse, bu davranışlar pekişir ve ilerleyen dönemlerde daha büyük sorunlara yol açabilir.

Peki, Veliler Nasıl Bir Tutum Sergilemeli?

Velilerin, çocuklarının eğitimine katkıda bulunmak için daha yapıcı bir tutum sergilemeleri önemlidir:

• Öğretmenlerle İşbirliği Yapmak: Okul ve veli arasında sağlıklı bir iletişim kurulmalıdır. Öğretmenlerin geri bildirimleri dikkate alınmalı ve çocuğun gelişimi için ortak bir yol haritası oluşturulmalıdır.
• Çocuğu Dinlemek ve Anlamaya Çalışmak: Çocuğun neden böyle bir davranışta bulunduğunu anlamaya çalışmak önemlidir. Empati kurarak, çocuğun duygularını ve düşüncelerini anlamaya çalışmak gerekir.
• Sorumluluk Almayı Öğretmek: Çocuğun hatalarını kabul etmesini ve sorumluluk almasını sağlamak önemlidir. Hatalarından ders çıkarmasına yardımcı olmak, gelecekte daha bilinçli davranmasını sağlayacaktır.

Unutulmamalıdır ki, her çocuk hata yapabilir. Önemli olan, bu hatalardan ders çıkarmak ve daha iyi bir birey olmak için çaba göstermektir. Velilerin, çocuklarının yanında yer alarak onlara destek olmaları, eğitim süreçlerinin başarıya ulaşmasında kritik bir rol oynar. "Benim çocuğum yapmaz!" demek yerine, "Bu durumun üstesinden birlikte gelebiliriz!" yaklaşımı, hem çocuk hem de veli için çok daha sağlıklı bir başlangıç olacaktır.